امروزه، مقاوم سازی فونداسیون ساختمان به امری بسیار مهم و چالش برانگیز در دنیای مهندسی ساختمان تبدیل شده است. مهندسان عمران، همواره به دنبال روشی مناسب برای استحکام بخشی و مقاوم سازی فونداسیون سازه هستند؛ چرا که این مهم سبب میشود هزینه و زمان خود را در کار تخریب هدر نداده و در مدت زمان کوتاهی، فونداسیون ساختمان را در برابر بارهایی که با آن مواجه میشود، مقاوم سازی کنند.
در واقع، یکی از مهمترین قسمتهای هر ساختمانی، فونداسیون و پی آن است که نیاز به یک طراحی و اجرای دقیق، اصولی و استاندارد دارد؛ اما در برخی موارد ممکن است پی ساختمان بر اساس تغییرات احتمالی در کاربری یا نواقصی که در طراحی اولیه وجود داشته اند، با مشکلاتی مواجه شود که نیاز به مقاوم سازی داشته باشد.
ما در این مقاله قصد داریم این مسئله را بیشتر بررسی کنیم، با ما همراه باشید.
چه عواملی میتوانند سبب تضعیف فونداسیون ساختمان شوند؟!
عواملی که در زیر بررسی شدهاند، می توانند زنگ خطرهایی باشند که به ما گوشزد میکنند، باید نسبت به مقاوم سازی فونداسیون ساختمان خود توجه بیشتری داشته باشیم. این علائم، عبارتند از:
- وجود نیروی کششی و فشاری بیش از حد بر روی شمع ها
- پیدا شدن مواد شیمیایی آسیبزا و مهاجم در خاک یا آب منطقه
- تحمیل فشار بیش از ظرفیت پیشبینی شده بر فونداسیون ساختمان
- بروز نشستهای متعدد در ساختمان
- بروز ناپایداری در بستر سازه به عللی مانند رانش زمین
- سست بودن ذاتی محل فونداسیون
- قرار داشتن سازه در زمینهایی که صاف نیستند و شیب دارند
در نتیجه ی ارزیابی های انجام شده بر روی فونداسیون ساختمان توسط مهندس مورد تایید سازمان نظام مهندسی ساختمان، کاستی ها و ضعفهای احتمالی مشخص میشود و راهکارهایی برای جبران آسیبها پیشنهاد میگردند.
برای رفع این آسیبپذیریها و مقاوم سازی فونداسیون ساختمان در معرض خطر، باید از روشهای مناسب استفاده کرد؛ البته که اغلب محدودیتهایی وجود دارد که روشهای مقاوم سازی انتخاب شده را به شدت تحت تأثیر قرار میدهند. برخی از این محدودیتها عبارتند از محدودیت بودجه عملیاتی برای اجرای پروژه، محدودیت زمانی، محدودیتهای معماری (پلان ساختمان) و نهایتا، الزام تاسیسات به فعالیت در حین عملیات مقاوم سازی فونداسیون.
در نهایت با در نظر گرفتن موارد بالا، یکی از روشهای مقاوم سازی انتخاب شده و عملیات اجرایی آغاز میشود.
شناخت انواع روشهای مقاوم سازی فونداسیون ساختمان
روش اول، افزایش ابعاد پی یا Jacketing
در این روش به کمک گسترش سطح تماس پی و خاک و در نتیجه تقسیم شدن فشار وارده، ظرفیت تحمل بار فونداسیون ساختمان افزایش پیدا میکند. برای اجرای این روش، مراحل زیر را طی میکنند:
- اطراف پی مد نظر را تا تراز زیرین بتن و با عرض مورد نیاز برای مقاومسازی، خالی میکنند.
- درون محدوده ی در نظر گرفته شده، سوراخکاری انجام شده و میلگرد کاشته میشود.
- روی محدوده مورد نظر که به کمک میلگرد، آرماتور بندی شده، بتن ریزی انجام میشود.
- پس از فرصت دادن برای خشک شدن بتن، مجدد کف سازی انجام شده و کار تکمیل میشود.
این روش یکی از متداولترین و رایجترین شیوه های مقاوم سازی فونداسیون ساختمان در ایران حساب میشود. از این راه به طور معمول برای تقویت توانمندی تحمل بار و فشارهای عمودی ساختمان به طور گسترده ای استفاده میشود.
روش دوم، شناژکشی بین پیهایی که از هم مستقل هستند
این روش که عمدتا برای بهبود تحمل فشارهای جانبی در پروسه مقاوم سازی فونداسیون ساختمان مورد استفاده قرار میگیرد، با اتصال دادن پیهایی که از هم فاصله داشته و مستقلا به خاک نیرو وارد میکنند، تاثیر بسزایی در افزایش ظرفیت تحمل نیروهای جانبی در فونداسیون ساختمان دارد.
در این روش از ظرفیت مشترک تمامی ستونها برای تحمل فشارهای جانبی و البته لغزشهای احتمالی استفاده میشود و با بکارگیری آن، تاثیرات بسزایی در افزایش مقاومت ساختمان کسب خواهد شد.
تصویر روبرو به خوبی میتواند نشاندهندهی نحوهی اجرای این روش باشد. مشاهده میکنید که چگونه از طریق خمکردن و کاشتن میلگردها و در نهایت، بتنریزی روی پایهی ساخته شده میتوان شناژکشی را انجام داد.
روش سوم، استفاده از الیاف FRP در مقاوم سازی فونداسیون ساختمان
یکی از روش های جدید و موثر برای تقویت پایه ساختمان، استفاده از الیاف FRP است که میتواند ظرفیت باربری، دوام و عملکرد پایه را افزایش دهد. الیاف FRP از ترکیب پلیمرها و الیاف مقاوم مانند کربن، شیشه و آرامید ساخته میشوند که خواص مکانیکی بالایی دارند. همچنین این الیاف سبک، مقاوم در برابر خوردگی و قابل پیشتنیدگی هستند.
با استفاده از الیاف FRP میتوان پایه های بتنی را در مقابل نیروهای مختلف مکانیکی تقویت کرد. این روش زمانی کاربرد دارد که خاک زیر پی، تغییر شکلهای نامنظم داشته باشد یا تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار گرفته و تغییرات جدی داشته باشد. در این روش برای تبدیل پی ستونی به پی نواری یک دیوار بتنی به عنوان «دال» اتصال بین ستون ها نصب می شود. دال یک عنصر سازهای است که در ساختمانها برای سقف یا کف استفاده میشود و از بتن با یا بدون آرماتور ساخته میشود. دال وظیفه دارد بارهای موجود را به ستونها یا تیرها انتقال دهد و در برابر خمش، برش و پیچش مقاوم باشد.
ویژگیهای این روش نسبت به روشهای قدیمی:
- سبکی و عدم افزایش بار مرده
- مقاومت شیمیایی و تحمل شرایط نامساعد محیط
- عایق بودن الکتریکی و حرارتی و مقاومت در برابر میدانهای الکترومغناطیسی
- انتقال راحت و زمان کوتاه اجرا به دلیل سبکی
- صرفهجویی در هزینه نسبت به روشهای قدیمی
روش چهارم، تقویت شمع های موجود
یکی از راهها برای مقاوم سازی فونداسیون ساختمان هایی که روی شمعهای قدیمی ساخته شدهاند، افزایش استحکام شمعها است. این روش زمانی کاربرد دارد که فشار بر پایهها زیاد شود و یا شمعها تحت تأثیر عواملی مانند مشکلات زهکشی خاک، هجوم مواد شیمیایی مخرب و شرایط نامناسب آب و هوایی خراب شوند.
برای افزایش استحکام شمعها، روشهای متفاوتی ممکن است به کار گرفته شود که شامل این موارد میباشد:
- پوشاندن شمعها با بتن، فولاد یا الیاف پلیمری FRP
- پر کردن داخل یا اطراف شمعها با گروت
- کشیدن کابل درون شمعها و straining آنها
- نصب حلقه به انتهای شمعها
جمع بندی
مقاوم سازی فونداسیون ساختمان یک فرآیند پیچیده و حساس است که به دلایل متعددی اجرا میشود. روشهای مختلفی برای این کار وجود دارد که بستگی به نوع و وضعیت پی یا شالوده ی ساختمان دارد. مقاوم سازی فونداسیون باید تحت نظارت یک مهندس متخصص و با رعایت زمانبندی مناسب انجام شود؛ همچنین در زمان انجام کار، باید انتقال بار به تکیه گاه های موقت صورت بگیرد.
برای مشاوره رایگان با کارشناسان خبره ما در آهن هایپر و راهنمایی برای خرید با مناسب ترین قیمت با شماره زیر تماس بگیرید
۰۲۱-۷۲۰۲۵